Seter Irlandzki - Irish Red Setter

Seter Irlandzki - Irish Red Setter

Seter irlandzki to urodzony optymista – wesoły, energiczny i pełen radości życia. Długo dojrzewa psychicznie i do późnej starości zachowuje młodzieńczą werwę. Wymaga bliskiego kontaktu z właścicielem. Nie powinno się go zostawiać samego na cały dzień ani izolować w kojcu. Źle wychowany, znudzony i niewybiegany może niszczyć rzeczy, stać się nadpobudliwy czy nieposłuszny.

Setery jako psy ruchliwe i skore do zabawy szybko znajdują wspólny język z dziećmi. W wypadku kilkuletnich maluchów trzeba jednak uważać, aby pies niechcący ich nie przewrócił. Przedstawiciele rasy seter irlandzki są przyjaźnie nastawieni do ludzi i na pewno nie sprawdzą się w roli psów stróżujących. Większość seterów toleruje małe zwierzęta domowe, jeśli od szczeniaka są przyzwyczajone do ich obecności. Na obce mogą jednak polować. Nie są agresywne wobec pobratymców.
Seter irlandzki ma silny instynkt myśliwski. Jeśli zainteresuje go ciekawy trop, to pobiegnie przed siebie, dlatego w mieście lepiej prowadzić go na smyczy. Luzem może biegać na łące, pod warunkiem że umie wracać na komendę.

W domu seter wydaje się mało absorbującym leniuchem. Choć większość czasu przesypia lub wyleguje się na kanapie, w rzeczywistości jest pełen energii i codziennie przez jedną lub dwie godziny musi się wybiegać. Chętnie też pływa i brodzi w szuwarach. Doskonale nadaje się na towarzysza rowerzysty lub biegacza, ale trzeba pamiętać, by zanim nie skończy piętnastu miesięcy, nie forsować go.
Skąd pochodzą setery, dokładnie nie wiadomo. Już w średniowieczu widywano u boku sokolników psy o frędzlowatej sierści używane do wystawiania ptactwa. Ich przodkami były czworonogi z terenów, na których dziś leżą Francja, Hiszpania, Irlandia, Niemcy czy Szkocja. Setery i spaniele mają wspólnego przodka, którym był tzw. wyżeł na przepiórki. Z kolei protoplastą setera irlandzkiego był pies legawy (wystawiający) zwany setting spanielem. Zakradał się w pobliże ptaków ukrytych w zaroślach, a następnie siadał lub kładł się przed nimi, dzięki czemu myśliwi mogli do nich podejść i przykryć je siecią.


Kolekcja powstała dzięki współpracy z Panią Darią Olko.