Rhodesian Ridgeback

Rhodesian Ridgeback

Grupa VI FCI

Sekcja 3, nr wzorca 146

Rhodesian Ridgeback jest psem zrównoważonym, z dużym temperamentem. Do prawidłowego rozwoju potrzebuje bliskiego kontaktu z rodziną, dlatego nie może być od niej izolowany. Ma też zbyt niezależny charakter, aby pozostawić go samemu sobie. Dobrze dogaduje się z dziećmi – jest wobec nich tolerancyjny, cierpliwy i zaskakująco delikatny. Jednak ze względu na jego rozmiary nie powinno się zostawiać ich razem bez kontroli.

Przedstawiciel rasy Rhodesian Ridgeback dobrze się czuje w grupie psów i może dzielić dom także z innymi zwierzętami. Trzeba jednak pamiętać, że samiec z trudem zaakceptuje drugiego samca na swoim terenie, szczególnie jeśli ten będzie miał równie silny charakter. Rhodesian Ridgeback jest czujny, mało hałaśliwy i powściągliwy wobec obcych, dlatego sprawdzi się w roli stróża. To pies odważny, choć ostrożny – nie powinien w żadnej sytuacji wykazywać nieuzasadnionej agresji czy strachu.

Rhodesian Ridgeback – pies z charakterystyczną pręgą na grzbiecie – to jedna z najstarszych ras. Podobno jej korzenie sięgają starożytnego Egiptu, o czym świadczą malowidła pochodzące z 3000 r. p.n.e. Uwieczniono na nich polujące psy z opadającymi bądź stojącymi uszami i pręgami na grzbietach. Znany jest również rysunek naskalny zwany ,,Diana's Vow" odnaleziony przez archeologów w Zimbabwe. Badacze uważają, że we wszystkich przypadkach chodzi prawdopodobnie o tego samego czworonoga – psa Hotentotów, od którego wywodzi się rodezjan.
Wśród ridgebacków znane są dwie rasy: dość popularny ridgeback rodezyjski (Rhodesian Ridgeback) i Ridgeback Tajski (Thai Ridgeback). Nazwa obu ras pochodzi od pasma sierści na grzbiecie układającej się w przeciwnym kierunku niż zazwyczaj.

Charakterystyczna dla rasy pręga, tzw. ridge, to pas sierści na grzbiecie, która rośnie w przeciwnym kierunku niż na reszcie ciała. Pręga może mieć do 5-cm szerokości, musi być wyraźna, symetryczna, w kształcie sztyletu. Zaczyna się tuż za łopatkami, gdzie tworzy regularną koronę (nie może przekraczać 1/3 długości pręgi) z dwoma symetrycznymi wicherkami, następnie zwęża się w kierunku zadu i kończy na wysokości bioder.

Za wadę uznaje się zbyt krótką pręgę, więcej lub mniej niż dwa wicherki w koronie oraz niesymetryczność ich ułożenia. Czy pręga jest prawidłowa, widać już w chwili narodzin – zbyt krótka się nie wydłuży. Rodezjany mogą się też urodzić bez pręgi, są wtedy – podobnie jak te z pręgą wadliwą – wykluczane z wystaw i hodowli.

U tajskiego ridgebacka dopuszczalne są różne typy pręgi, np. w kształcie miecza, skrzypiec, liścia, może być także więcej „koron". Niektóre osobniki mają cały grzbiet pokryty sierścią rosnącą w przeciwnym kierunku. Psom oczywiście w żaden sposób cecha ta nie przeszkadza.

Serdecznie dziękujemy za wspaniałą współpracę hodowli Cor Caroli Heart of a King - Monika Stoch-Świdowska i Aleksandra Strońska - Simbarr.com oraz możliwość inspiracji tworzenia psa rasy Rhodesian Ridgeback w statyce na podstawie przedstawiciela tej rasy z hodowli Sambazi FCI Pani Agaty Salawy.

Przerwa Świąteczna od 28.03 do 01.04