KLASYFIKACJA: Psy do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa.
Sekcja 5 Rasy tybetańskie.
Psy rasy spaniel tybetański były hodowane przez mnichów z Tybetu i przeznaczone do stróżowania w klasztorach. Nigdy nie były psami myśliwskimi. Ich nazwa może wywodzić się od spanieli miniaturowych. Spaniele tybetańskie bywały dyplomatycznymi podarunkami, wręczanymi przez rodziny królewskie i możnych w tamtych czasach. Później zaczęto je cenić w roli psa towarzyszącego. Przez setki lat spaniele tybetańskie wspinały się na mury klasztorów i wypatrywały zagrożeń. Jeśli ktoś się zbliżał, szczekaniem alarmowały o tym mnichów. Dziś psy tej rasy często szukają najwyższego punktu w zasięgu wzroku, z którego mogłyby obserwować cały dom i pełnić funkcję samozwańczego stróża.
Spaniel tybetański jest aktywnym oraz bardzo czujnym psem. Do nieznajomych podchodzi z rezerwą, ale wobec bliskich jest bezgranicznie lojalny. Jest doskonałym towarzyszem, ma radosne usposobienie, ale lubi niezależność. Nie lubi być na długo oddzielany od domowników. Potrafi też być hałaśliwy.
Podobnie jak Lhasa Apso czy Shih Tzu, ten czworonóg jest również jednym z tzw. lwich piesków Buddy. Od wieków ceniono je jako strażników świątyń w Tybecie. Spaniel tybetański był jednak częściej spotykany wśród ludności wiejskiej niż jego krewni. Tylko szczególnie piękne egzemplarze tej rasy mogły być wykorzystywane w świątyniach. Źródła środkowoazjatyckie z dynastii Han (220–206 p.n.e.) już świadczą o przodkach tych psów, które prawdopodobnie niewiele się zmieniły w ciągu tysięcy lat. W samym Tybecie wzmianki o tej rasie pojawiają się dopiero od czasów rozwoju pisma tybetańskiego, czyli od około 630 roku n.e. Istnieje również wiele wyrobów z brązu i ceramiki, które przedstawiają psy podobne do spaniela tybetańskiego. Możliwe jest również, że spaniel tybetański przybył do Europy wcześniej i stał się przodkiem ras takich jak Papillon itp.
Bardzo dziękujemy Pani Magdalenie Andrusiewicz hodowla Livolly FCI za cudowna współpracę.